xoves, 3 de novembro de 2016



Las prisiones están construidas con piedras de la Ley, los burdeles con piedras de la religión.
                   William Blake

Impura para propiciar cantos males hai no mundo, virxe para libralo da súa sentenza. O seu corpo a venda, a súa alma domesticada. Tentadora ou enlutada ao pe da cruz. Meiga ou curandeira, esposa ou amante, muller estéril ou femia procreadora son algunhas das moitas etiquetas que pendurando ainda da cadea estranguladora serpentean na súa memoria. 


4 comentarios:

  1. Por eso foi condenada a arrastrase, a serpe. Non asoma a mirada pra darmos conta do que versa, tanto o texto coma o corpo da muller rodeada.
    Con pedras de relixión, moi boa esa metáfora; tamén é ela que case sempre decide na nosa mente o destino dun país: o mal sabemos todos onde está.

    ResponderEliminar
  2. Parece increíble que nos atopemos na situación de lembrar temas que por lóxica tiñan que estar resolvidos a estas alturas.
    Teño a sensación de que non solo se detuvo o proceso social de avance na liberación da muller, semella que andamos tamén de cara a vivir unha involución do proceso alarmante.
    A pobre serpe tampouco saleu ben librada coa chegada da cristianización pasou de ser admirada a ser demonizada.
    Un saúdo

    ResponderEliminar
  3. Expressió, composició, contrast... LLUM!

    Salva.

    ResponderEliminar
  4. E así asomou Eva e a súa serpe! :)

    Un abrazo e un bon comezo de semana Salva

    ResponderEliminar