De súpeto a parella de xabaríns correndo como levados do demo, levanto o pe do acelerador e o meu corazón semella deterse. Por sorte para eles e para min son veloces, cruzaron como un feixe de pelo a voar por riba do asfalto.
Natureza salvaxe, sempre desprotexida, condenada a rematar esmagada nunha cuneta ou alcanzada por un tiro mortal.
Ningún comentario:
Publicar un comentario