luns, 8 de maio de 2017

O viaxeiro


Abandona o tempo na estación de saída. Si o traxecto vai de longo percorrido a dose de tempo mídese pola canseira. 




2 comentarios:

  1. Gústame moito este retrato da muller. Véxolle algo distinto, algo máis fresco, non sei se é pola xuventude do rostro ou porque captaches a frescura deses anos. Enigmática, con esas cores tan suaves que deleitan o ollar. Ese pelo que lle cae docemente, a boca e os ollos están en armonía... (seméllame ao tu rostro de perfil que tes en barrin coia). Non sei, chamoume moito, e que transmites tanto...
    UN BIQUIÑO.

    ResponderEliminar
  2. Ainda que non é autorretrato sí podería ser un xesto propio dos que boto man ás veces para atopar a expresión que quero plasmar no dibuxo, tal vez dahí veña a semellanza coa foto do perfil.

    Encántame como explicas os traballos, iso axúdame a velos como si fose a primeira vez e aprendo moito.

    Bicos e que pases un fermoso fin de semana neste maio longo, de nubens que traen auga, con fermosas e claras raiolas de sol.

    ResponderEliminar